La eldono 1.0 havas grandan signifon en libera programado. La numero, kiu estas pli granda ol 1.0 sugestas, ke la programo estas sufiĉe taŭga por ĉiutaga uzado. La nuna eldono de Esperantilo havas la numeron 0.92. Do ŝajne la eldono 1.0 ne estas fora.
Sed certe ĉiu scias, ke inter 0.92 kaj 1.0 troviĝas senlima nombro de numeroj, kiujn mi povus uzi (0.93, 0.94, 0.95, 0.99, 0.991, 0.9991, 0.99991).
Ofte aŭtoroj de programoj tre frue numeras la eldonon kun 1.0 por instigi la uzantojn uzi la programon, kvankam la programo estas plena de eraroj. Ĉar multaj uzantoj precipe ne instalas programojn kun malalta numero, la tento estas granda rapide publiki programon kun granda numero. Sed ekzistas ankaŭ danĝero, ke uzantoj post unu malbona sperto kun programo, neniam plu volas ĝin instali, kvankam ĝi estis plibonigiga dum la fluo de tempo. Aliflanke ekzistas tre stabilaj programoj, kiuj jam de kelkaj jaroj havas tre malgrandaj numeroj 0.32. En la „malhela“ mondo de komercaj programoj la numeradon diktas la merkato. Ofte oni celas pli altan numeron ol konkurenco por montri, ke la produkto estas pli matura kaj pli uzata. Sed ankaŭ konataj liberaj programoj kiel FireFox ricevas tute maljuste numeron 2.0, kvankam la ŝanĝoj estas tre malgrandaj. Frue la uzantoj ofte spertis, ke programoj kun numero, kiu estas pli malalta ol 3.0 estas tute sentaŭgaj. Lastatempe programoj estas eĉ numeritaj nur kun numero de eldono sed per jaro de eldono. En komerca programado la plej profitdona strategio estas iom post iom plibonigi kaj plivastigi la programon kaj kun ĉiu eldono gajni monon.
Mi havas la opinion, ke la pretecon de eldono kun numero 1.0 diktas la uzantoj. Se la programo estas ofte uzata kaj eraroj ne aperas (ne estas reportitaj), tiam tiu programo meritas la numeron 1.0. Do ĝis nun nur unu programo, kiun mi programis, estas publikigita kun eldono pli alta ol 1.0. En tiu situacio la programo Esperantilo preskaŭ neniam meritus tiun numeron, ĉar la nombro de Esperantistoj, kiuj precipe interesas pri tiu programo estas malalta. Sed mi mem havas iun imagon pri matureco de programo. Mi volas pretigi Esperantilo por normala uzanto kaj atingi la hodiaŭan uzeblecon (komforton de uzado) de konataj programoj. En lastaj jaroj mi rapide evoluigis la programon. Ofte mi unue volis nur oferi la principan funkciadon kaj ne zorgis pri komforto de uzado.
Tiujn lokojn mi iom post iom plibonigas.
En mia pritakso sekvaj ecoj meritas plibonigon:
- Interaktiva tradukado. La manipulado de maŝina tradukado devus esti pli facila. Tiu metodo devas esti la ĉefa labormetodo por tradukistoj. Ĝis nun nur kelkaj programo oferas tiun labormanieron. Do pioniraj ideoj estas necesaj.
- La kvalito de pola tradukado devas esti ekzempla.
- La programo devas funkcii senerare por ĉefaj funkcioj.
- La tradukado de programa interfaco devas esti kompleta por aldonaj lingvoj.
- La gramatika korektado devas esti uzebla por ĉiutaga laboro. La mesaĝoj devas esti kompreneblaj.
- La programo devas konduti kiel konataj programoj de ĉiutago uzado.
Preskaŭ por ĉiu punkto de tiu listo estas preskaŭ maleble difini la gradon de iu necesa trajto. Temas ja pri sugestia pritakso.
Do finfine la eldono 1.0 estas tiel grava kiel ĉiu frua eldono. Mi planas ĉe la okazo de tiu eldono iom pli varbi por la programo.
Nun mi pensas, ke la programo estas pli konata inter Linuksanoj ol inter Esperantistoj. Ĉar multaj Esperantistoj ricevas informojn nur per esperanta gazetaro aŭ helpe de lokaj kluboj, ili nenion povus ekkoni pri Esperantilo, kvankam ili posedas kaj uzas komputilojn.
Mi ne plu planas evoluigi aliajn kampojn de programo kiel tradukado al aliaj lingvoj (germana kaj angla). Tiu estos tasko por sekvantaj programistoj. Mi spertis de miaj aliaj programoj, ke la konateco de iu programo malrapide kaj konstante kreskas. Mi esperas, ke kun tempofluo raportoj de uzantoj ebligos al mi plialtigi la uzeblecon de programo.
